เหงา

เหงา,,,

ความรู้สึกที่แสนสาหัส...แต่ก็สวยงาม

บางที...สิ่งที่เราเป็นก็แค่ อยากมีใครสักคนที่ทำให้เรารู้สึกดีกับตัวเอง
ใครสักคน ที่ยิ้มและบอกเราว่า ไม่เป็นไร
ไม่ได้ต้องการความรัก ไม่ได้อยากผูกมัด ไม่ได้อยากเป็นคนสำคัญ
แต่อยากได้ความจริงใจ...

ความรู้สึกที่แน่ใจ ว่ารอยยิ้ม สัมผัส คำพูด อ้อมกอด รอยจูบ ...เหล่่านั้นมาจากหัวใจ
มันมีค่ายิ่งกว่าคำสัญญาหรือคำรักนับพันล้านคำรวมกัน...

มันจะมีจริงไหม?

ทำไมเมื่อเรามอบความจริงใจให้ใครไป แต่เรากลับไม่ได้ความจริงใจนั้นกลับมา...
เมื่อก่อนฉันเคยเชื่อว่า...หากเราตั้งใจทำดีกับใครๆ มอบความรู้สึกดีๆจากใจไปให้พวกเขา
พวกเขาจะรับรู้ได้ และ มอบความจริงใจให้กับเราเช่นกัน

แต่แล้วกลับต้องเจ็บ ซ้ำแล้ว ซ้ำอีก...
หรือฉัน ควรต้องหยุดแล้ว...

หยุดนิ่ง

...