เพลง

...ถ้ามีใครมาตั้งคำถามว่า "เพลงไหนที่โดนใจคุณมากที่สุดในชีวิตที่ผ่านมา?" เราคงต้องถามเขากลับว่า "ชีวิตช่วงไหนล่ะ?" เพราะถ้าหากต้องไล่เรียงชื่อเพลง ที่มีความหมายและโดนใจของเราทั้งชีวิต มันคงใช่เวลานานมาก และจำนวนเพลงคงมากมายมหาศาลทีเดียว
...เห็นด้วยไหมว่า เพลงแต่ละเพลงที่เราชอบฟัง มันทำให้เรานึกถึงช่วงเวลาต่างๆที่ผ่านมาแล้ว ช่วงเวลาที่เราเริ่มฟังเลงเหล่านั้นเป็นครั้งแรก เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น บรรยากาศ ใบหน้าของใครต่อใครที่เราพบเจอ กลิ่น และสัมผัสมากมาย ลอยขึ้นมา เมื่อเราได้ฟังเพลงเหล่านั้นอีกครั้ง เช่น เพลงนี้ใช้จีบสาว เพลงนี้รุ่นพี่ที่แอบชอบเขียนมาให้ เพลงนี้ฟังตอนอกหักครั้งแรก แล้วแม่งโครตอินเลย หรือ เพลงนี้ ฟังทีไร ก็เห็นแต่หน้าคนคนนั้น ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปกี่ปีก็ตาม..
...เพลง...จึงเหมือนเป็นส่วนประกอบในชีวิตและความทรงจำของเรา อย่างแยกกันไม่ออก จำได้ว่า สมัยเด็กๆ เวลาวันเกิดเพื่อนสนิท หรือว่าแฟน วัยรุ่น(ในยุคเรานะ)จะต้องสั่งอัดเทป เขียนรายชื่อเพลงต่างๆ ราวๆ50-70บาท จำไม่ค่อยได้แล้ว แต่ที่แน่ๆ ส่วนจำคัญอยู่ที่ ปก ปกเทปจะทำหน้าที่เป็นทั้ง ปกสวยๆเก๋ๆ บ่งบอกของความ "แนว" (ซึ่งในยุคนั้น คำว่าแนว ยังไม่บัญญัติเป็นตำสำหรับวัยรุ่น) ของคนทำ และยังทำหน้าที่เป็นเหมือนการ์ดอวยพร และจดหมายรักบอกความในใจเสร็จสรรพ อีกด้วย
...ถัดมาพอมีเครื่องเล่นซีดี มีเอ็มพีสาม ก็เปลี่ยนมาไรท์ใส่ซีดี ทำปกสวยๆ หรือไปจ้างร้านทำตามที่ต้องการ จนกระทั่งยุคดิจิตอลเฟื่องฟู มีHi5 , Myspace ใครอารมร์ไหนก็ไปโหลดเพลงมาใส่บอกความรู้สึกกัน ไม่ว่าจะกี่ยุค ความคลาสสิคที่ต่างกัน แต่ความรู้สึกของผู้รับ ยังคงคล้ายกัน เมื่อได้ฟังเพลงในหลากอารมณ์

..แต่จะมีสักกี่คน ที่แต่งเพลงเอง เพื่อเก็บช่วงเวลาและเรื่องราวเหล่านั้นไว้ (ไม่นับนักแต่งเพลงนะ)

...ที่เขียนเยอะๆมาทั้งหมดเนี่ย...ไม่ใช่จะมาวิเคราะห์บทบาทของเพลงหรอกนะ แต่จะเข้าเรื่องตัวเองมากกว่า...(ฮา)
...ฉันเองก็เคยแต่งเพลงเอาไว้ เพื่อบันทึกเรื่องราวความรู้สึก ทั้งความสุข และ ความเจ็บปวด เหมือนกัน...

เพลงแรก...แต่งตอนอยู่ ม4. แต่ยังคงเล่นมันอยู่อย่างต่อเนื่อง ถึงแม้ว่าความรู้สึกและทัศนะคติของเรื่องราวที่เกิดขึ้น จะเปลี่ยนตามกาลเวลา และวัย แล้วก็ตาม
...ช่วงนั้น ฉันได้รู้จักกับผู้ชายคนหนึ่ง เป็นนักเรียนใหม่ที่เข้ามาเรียนในช่วงเทอมสอง เขาเป็นคนเงียบๆ น่าตาดี แต่ฉันไม่ได้กรี๊ดเขาเหมือนกับเพื่อนผู้หญิงหลายๆคน เพียงแต่คิดเวลาที่บังเอิญมองไปทางที่เขาอยู่ ว่าคนคนนี้ มีสเน่ห์ดีนะ เท่านั้นเอง
...แต่แล้ววันวาเลนไทน์ ชั้นม.3 ของ ชลิตา ก็มีของขวัญเป็นกรอบรูปน่ารัก เขียนว่า "Only you" มาใส่ไว้ในกระเป๋านักเรียน พร้อมเขียนข้อความบนกล่องว่า ..ถ้าอยากรู้ว่าใคร ให้โทรมาเบอร์ 02-xxx-xxxx ตอน2ทุ่ม..ฮ่าๆๆ ซึ่งฉันเพิ่งมาเห็นมัน ตอนที่ผ่านมาแล้ว2วัน ..เพราะเป็นคนไม่จัดตารางเรียน หนังสือทั้งหมดไว้ใต้โต๊ะ กระเป๋าไม่เคยเปิด ถ้าไม่มีชีตการบ้านจำเป็นต้องทำ(ปรกติก็ลอกเพื่อนตอนเช้าเอาไง)..พอเปิดเห็นเข้า มันก็เลยวันเวลานั้นมาแล้ว ตอนแรกก็ไม่รู้ว่าของใคร ตกใจมาก มีใครใส่ผิดกระเป๋ารึเปล่าวะ!! อย่างกรู มีคนให้ของด้วย ตัวเองยังไม่เชื่อตัวเองเลยนะ พูดจิงๆ สืบไปจนรู้ว่า เด็กใหม่คนนั้นแหละ ที่ให้เรา..แปลกใจนะ แต่ก็ดีใจ..ดีใจมากๆเลยแหละ^^ ถ้าบังเอิญคนคนนั้นได้มาอ่านที่เราเขียนนี้ เราอยากบอกว่า ขอบคุณมาก เป็นความทรงจำที่นึกถึงทีไร ก็ยิ้มกว้างๆ ทุกที กรอบรูปอันนั้นยังอยู่ดี ใส่รูปเราตั้งไว้ในห้องนอนตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ ขอบคุณอีกทีนะ น่ารักมากเลย..
...กุ๊กกิ๊กไปได้ไม่ทันไร Puppy love ก็จางหายไปพร้อมกับปิดเทอมใหญ่ เหลือแต่ความทรงจำดีๆที่เก็บไว้นึกถึงทุกครั้งที่ได้เล่นเพลงนี้ แล้วก็นึกขำตัวเองว่า ความรู้สึกที่นึกเอาเองว่า คือความรัก ครั้งแรก ทำให้เราเศร้าจนแต่งเพลงนี้ออกมา ได้ โดยใช้เวลาเพียง1คืนเท่านั้น

... เจ็บหัวใจเหลือเกิน กับความหมางเมินที่เธอทำ
... ให้ฉัน ต้องพบกับความปวดร้าว
... ตั้งแต่วันที่เรา จบกันเมื่อคราวนั้น ใจของฉัน ยังรักและยังผูกพันธ์
... แต่หัวใจของเธอ ก็คงไม่มีที่เพียงพอ ให้รักของฉันได้เดินเข้าไปในนั้น
... ตั้งแต่วันที่เรา จบกับเมื่อคราวนั้น คงหมดรักจากฉันไปแล้วใช่ไหม
... อยากบอกกับเธอเหลือเกิน กับความในใจที่มี แต่กลัวจะทำให้เธอหนักใจ
... บอกรักเธอไปผ่านเพียงสายลม บอกฝนว่าฉันยังคงห่วงใยเสมอ
... บอกดาวดวงน้อย ว่าคอยที่จะได้เจอ ให้เธอหลับฝันถึงฉันที...จะได้ไหม

...ถึงแม้เนื้อหาของเพลงจะออกไปในอารมณ์เศร้าอยู่สักหน่อย คำว่ารักในวันนั้น กับความหมายของวันนี้จะแตกต่างกันไปแล้ว แต่สิ่งที่ยังคงอยู่ก็คือ ความรู้สึกดีๆ และความทรงจำที่ได้สัมผัส จุดเริ่มต้นของความรู้สึกที่ ที่เรียกว่า ความรัก...

...ตั้งแต่วันนั้น จนถึงวันนี้ ฉันผ่านประสบการณ์ความรักมาหลากหลายรูปแบบ แต่ส่วนมากมักจบในรูปแบบคล้ายๆกัน คือ ความเสียใจ
อาจจะมีบ้าง ที่รู้สึกท้อ และหมดหวัง แต่ก็ไม่เคยสักครั้งที่จะเลิกเชื่อมั่นในความรัก
...อาจจะฟังดูเพ้อฝันและโรแมนติกจนเกินไป แต่ก็เป็นเรื่องดีไม่ใช่หรอ ที่คนคนหนึ่งที่เจ็บมาจนหัวใจพรุนอย่างฉัน ยังคงเชื่อมั่นอยู่ และก็ไม่เคยกลัวที่จะได้รักอีกครั้ง ถึงแม้จะไม่รู้ว่าวันข้างหน้า จะต้องแต่งเพลงเศร้าอีกสักกี่เพลง แต่ทุกๆเพลง ก็จะมีค่าในชีวิตของฉัน อย่างน้อยๆ ฉันได้เรียนรู้ที่จะผิดพลาด และไม่ทำมันซ้ำอีก สักวันหนึ่ง ฉันคงได้แต่งเพลงรักที่มีความสุขตลอดไป

...และในวันนี้ ฉันก็ได้แต่งเพลงรักอีกครั้ง และเช่นเดียวกัน ฉันใช้เวลาเพียงไม่นานที่จะแต่งมันออกมา อาจจะเป็นเพราะว่าฉันแต่งมันออกมาจากความรู้สึกจริงๆ มันอาจจะไม่ใช่เพลงเพราะแห่งปี คงไม่ทำให้ใครซาบซึ้งจนน้ำตาคลอ แต่ฉันก็ชอบมัน

...วันนั้น ที่ฉันบังเอิญได้พบกับเธอ เธอทำให้คืนและวันได้ละเมอ
...กลายเป็นความรัก เติมเต้มหัวใจ
...วันนี้ หากถามว่ารักที่มีเกิดเพราะอะไร ก็คงไม่รู้จะตอบเป็นคำไหน
...แต่ในหัวใจ มีเพียงคำนี้

...ว่า รัก ก็รักทั้งที่ไม่รู้ว่าเหตุใด
...ว่า รัก ก็รักและจะไม่คิดที่จะเปลี่ยนไป ให้เธอเข้าใจแค่เพียงคำนี้
...ว่า รักเธอ

...เธอนั้น เปรียบเธอดังดวงตะวันในยามเช้า
...ส่องแสงนำทางหัวใจที่ปวดร้าวล
...ให้มีชีวิต และอยากก้าวไป
...วันนี้ หากถามว่ารักที่มีเกิดเพราะอะไร ก็คงไม่รู้จะตอบเป็นคำไหน
...แต่ทั้งหัวใจ มีเพียงคำนี้

...ว่า รัก ก็รักทั้งที่ไม่รู้ว่าเหตุใด
...ก็ รัก ก็รักเพราะเธอเป็นดัง ลมหายใจ
...ให้เธอเข้าใจ แค่เพียงคำนี้
...ว่า รักเธอ

...เคยอ่านเจอในหนังสือเล่มไหนสักเล่ม เขียนเอาไว้ว่า หากคุณเริ่มทำอะไร หรือรู้สึกอะไรโดยไม่มีเหตุผล บางที คุณอาจกะกำลังมีความรักอยู่ ตอนที่อ่านประโยคนั้นฉันคงรู้สึกเฉยๆ แต่วันนี้ ฉันเข้าใจความหมายของประโยคนั้นดีแล้ว
...ทุกวันนี้ฉันยังคงฮัมเพลงรัก และอาจจะเขียนเพลงรักออกมาอีกหลายๆเพลง และยังไคงไม่รู้ว่า สุดท้ายแล้ว ฉันต้องปิดฉากมันด้วยเพลงเศร้าอีกหรือไม่ แต่ฉันก็ไม่ได้นึกกลัวอีกต่อไป เพราะฉันได้เรียนรู้แล้วว่า แค่เพียงตั้งใจ เล่นเพลงรักเพลงนี้ ให้ออกมาดีทุกๆตัวโน๊ด ตั้งใจร้องมันให้เพราะที่สุดเท่าที่คนอย่างฉํนจะทำได้ ในที่สุด จะต้องจบลงด้วยเพลงอะไร ฉันก็ไม่กลัว..

เชียงใหม่
08/08/08